در این صفحه صفر تا 100 عبارت اسمی یا Noun Phrase بیان شده است. کاربردی این ساختار و نحوه استفاده آن در جملات مختلف بیان شده است. برای درک هر چه بیشتر این گرامر و همچنین نحوه درست استفاده کردن این ساختار در اسپیکینگ و رایتینگ تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

معرفی Noun Phrase

Noun Phrase یا عبارت اسمی، گروهی از کلمات است که در جمله مانند یک اسم عمل می‌کند. این عبارت معمولاً دارای یک اسم اصلی (head noun) و تعدادی کلمه دیگر (modifiers) است که این اسم اصلی را توصیف یا مشخص می‌کنند.

ساختار Noun Phrase

در این قیمت برخی از مهمترین عبارت اسمی (Noun Phrase) را در ابتدا معرفی کردیم و انواع آن را به صورت دسته بندی شده بیان شده است. لطفا به دسته بندی (Noun Phrase) دقت بفرمایید.

1-اسم اصلی (Head noun):

هسته اصلی عبارت اسمی (Noun Phrase) است.

اسم اصلی قلب تپنده‌ی هر عبارت اسمی (Noun Phrase) است. این اسم، هسته‌ی اصلی عبارت را تشکیل می‌دهد و تمام کلمات دیگر در عبارت اسمی (Noun Phrase) برای توصیف یا مشخص کردن این اسم اصلی به کار می‌روند. به عبارت ساده‌تر، اسم اصلی به ما می‌گوید که عبارت اسمی در مورد چه چیزی است.

مثال:

• کتاب قدیمی: در این عبارت، (کتاب) اسم اصلی است و (قدیمی) آن را توصیف می‌کند.
• مرد بلند قد: در اینجا (مرد) اسم اصلی و (بلند قد) صفت توصیفی است.
• خانه‌ی آبی: در این مثال، (خانه) اسم اصلی و (آبی) رنگ آن را مشخص می‌کند.

نقش اسم اصلی در جمله

اسم اصلی (Noun Phrase) می‌تواند نقش‌های مختلفی در جمله داشته باشد، مانند فاعل، مفعول یا مضاف‌الیه:

• فاعل: کتاب بسیار جالب است. (کتاب اسم اصلی و فاعل جمله است)
• مفعول: من کتاب را خواندم. (کتاب اسم اصلی و مفعول جمله است)
• مضاف‌الیه: این کتاب من است. (کتاب اسم اصلی و مضاف‌الیه است)

ویژگی‌های اسم اصلی

• هسته‌ی عبارت: همیشه مهم‌ترین کلمه در عبارت اسمی است.
• تکرارپذیر: می‌توان به تنهایی در جمله استفاده شود.
• توصیف‌پذیر: توسط صفت‌ها، قیدها و عبارات اضافی توصیف می‌شود.

مثال‌های بیشتر:

• یک فنجان چای داغ: (فنجان) اسم اصلی است.
• آن دختر مهربان: (دختر) اسم اصلی است.
• خانه‌ی بزرگ و قدیمی ما: (خانه) اسم اصلی است.
• سفر طولانی به پاریس: (سفر) اسم اصلی است.

نکته مهم:

گاهی اوقات، ممکن است در یک عبارت اسمی (Noun Phrase) چندین اسم وجود داشته باشد. در این موارد، اسم اصلی اسمی است که کل عبارت را مشخص می‌کند و سایر اسم‌ها نقش‌های دیگری مانند مضاف‌الیه یا صفت را دارند.

مثال:

• کتابخانه‌ی دانشگاه: در این عبارت، (کتابخانه) اسم اصلی است و (دانشگاه) مضاف‌الیه آن است.

به طور خلاصه، اسم اصلی، ستون فقرات عبارت اسمی است و تمام اطلاعات دیگر در عبارت برای توضیح یا مشخص کردن آن به کار می‌رود.

آیا می‌خواهید مثال‌های بیشتری ببینید یا درباره بخش‌های دیگر عبارت اسمی اطلاعات بیشتری کسب کنید؟

موارد زیر را نیز می‌توانید بررسی کنید:

• عبارت اضافی (Prepositional phrase): عباراتی که با حرف اضافه شروع می‌شوند و اطلاعات بیشتری درباره اسم اصلی می‌دهند.
• صفت (Adjective): کلماتی که اسم اصلی را توصیف می‌کنند.
• ضمیر ملکی (Possessive pronoun): نشان‌دهنده مالکیت هستند.

2-صفت‌ها (Adjectives):

کلماتی که اسم اصلی را توصیف می‌کنند.

عبارت اسمی (Noun Phrase) می‌تواند به عنوان یک صفت عمل کند و یک اسم دیگر را توصیف کند. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که عبارت اسمی به جای یک صفت ساده، ویژگی‌های دقیق‌تر و جامع‌تری را به اسم اصلی اضافه کند.

مثال‌ها:

• کتاب‌های روی میز: در این عبارت، (روی میز) یک عبارت اسمی است که به عنوان صفت برای کتاب‌ها عمل می‌کند و نشان می‌دهد که کتاب‌ها در کجا قرار دارند.
• مردی با موهای قهوه‌ای: (با موهای قهوه‌ای) یک عبارت اسمی است که به عنوان صفت برای مرد استفاده شده و ویژگی ظاهری او را توصیف می‌کند.
• کیک شکلاتی با مغز گردو: در اینجا، (با مغز گردو) یک عبارت اسمی است که به عنوان صفت برای کیک شکلاتی عمل می‌کند و جزئیات بیشتری در مورد ترکیب آن ارائه می‌دهد.

چگونه عبارت اسمی (Noun Phrase) به عنوان صفت عمل می‌کند؟

• توصیف ویژگی: عبارت اسمی (Noun Phrase) معمولاً ویژگی خاصی از اسم اصلی را توصیف می‌کند.
• ایجاد ارتباط: بین اسم اصلی و عبارت اسمی یک ارتباط معنایی وجود دارد.
• عملکرد مانند صفت: عبارت اسمی مانند یک صفت قبل از اسم اصلی قرار می‌گیرد و آن را توصیف می‌کند.

انواع عبارت اسمی که به عنوان صفت عمل می‌کنند:

• عبارت اسمی وصفی: این نوع عبارت اسمی، ویژگی ظاهری یا کیفی اسم اصلی را توصیف می‌کند. (مثال: مردی با موهای قهوه‌ای)
• عبارت اسمی مضافی: این نوع عبارت اسمی، ارتباط مالکیت یا وابستگی بین دو اسم را نشان می‌دهد. (مثال: کتاب‌های دانشجو)
• عبارت اسمی مکانی: این نوع عبارت اسمی، مکان یا موقعیت اسم اصلی را مشخص می‌کند. (مثال: خانه‌ای در روستا)
• عبارت اسمی زمانی: این نوع عبارت اسمی، زمان وقوع یا مدت زمان مربوط به اسم اصلی را نشان می‌دهد. (مثال: جلسه عصرگاهی)

چرا از عبارت اسمی به عنوان صفت استفاده می‌کنیم؟

• توصیف دقیق‌تر: عبارت اسمی به ما اجازه می‌دهد تا با جزئیات بیشتری یک چیز را توصیف کنیم.
• ایجاد تصویر ذهنی: عبارت اسمی می‌تواند یک تصویر ذهنی واضح‌تر از چیزی که توصیف می‌شود، ایجاد کند.
• تنوع در بیان: استفاده از عبارت اسمی به عنوان صفت، به زبان ما تنوع و زیبایی بیشتری می‌بخشد.

3-ضمایر ملکی (Possessive pronouns):

نشان‌دهنده مالکیت هستند.

عبارت اسمی (Noun Phrase) و ضمایر ملکی هر دو نقش مهمی در ساخت جملات و توصیف روابط بین افراد و اشیاء دارند. بیایید هر کدام را به طور جداگانه بررسی کنیم و سپس به نقش آن‌ها در کنار هم بپردازیم.

همانطور که قبلاً توضیح دادیم، عبارت اسمی گروهی از کلمات است که در جمله مانند یک اسم عمل می‌کند. این عبارت می‌تواند شامل یک اسم اصلی و تعدادی کلمه دیگر مانند صفت، ضمیر ملکی، یا عبارت اضافی باشد.

مثال:

• کتاب جدید من (اسم اصلی: کتاب، ضمیر ملکی: من، صفت: جدید)

ضمایر ملکی (Possessive Pronouns)

ضمایر ملکی کلماتی هستند که مالکیت چیزی را نشان می‌دهند. آن‌ها جایگزین اسم و ضمیر ملکی می‌شوند تا از تکرار کلمات جلوگیری شود.

مثال:

• این کتاب من است. → این کتاب مال من است.

نقش عبارت اسمی و ضمایر ملکی در کنار هم

• نشان دادن مالکیت:
  • هنگامی که یک عبارت اسمی شامل یک ضمیر ملکی باشد، به طور مستقیم مالکیت چیزی را به شخصی یا چیزی نسبت می‌دهیم.
  • مثال: کتاب جدید من نشان می‌دهد که کتاب جدید متعلق به من است.
• توصیف روابط:
  • عبارت اسمی با ضمیر ملکی می‌تواند روابط بین افراد، اشیاء و ایده‌ها را نشان دهد.
  • مثال: خانه‌ی قدیمی پدرم نشان می‌دهد که خانه‌ی قدیمی متعلق به پدرم است و رابطه خانوادگی بین من و خانه را نشان می‌دهد.
• جایگزینی عبارت‌های طولانی:
  • استفاده از ضمایر ملکی به جای تکرار عبارت اسمی کامل، باعث می‌شود جمله روان‌تر و کوتاه‌تر شود.
  • مثال: به جای گفتن (این ماشین متعلق به علی است)، می‌توان گفت (این ماشین مال او است.)

مثال‌های بیشتر

• کیف دستی او (عبارت اسمی: کیف دستی، ضمیر ملکی: او)
• اتاق خواب آن‌ها (عبارت اسمی: اتاق خواب، ضمیر ملکی: آن‌ها)
• دوچرخه‌ی جدیدم (عبارت اسمی: دوچرخه‌ی جدید، ضمیر ملکی: من)

در خلاصه، عبارت اسمی (Noun Phrase) و ضمایر ملکی با هم کار می‌کنند تا مالکیت، روابط و اطلاعات دیگری را در جمله به طور واضح و مختصر منتقل کنند.

آیا می‌خواهید مثال‌های بیشتری ببینید یا درباره کاربردهای دیگر عبارت اسمی و ضمایر ملکی اطلاعات بیشتری کسب کنید؟

موارد زیر را نیز می‌توانید بررسی کنید:

• انواع ضمایر ملکی: ضمایر ملکی شخصی (my, your, his, her, its, our, their) و ضمایر ملکی مبهم (mine, yours, his, hers, ours, theirs)
• تفاوت بین ضمایر ملکی و صفات ملکی
• کاربرد ضمایر ملکی در جملات مختلف

4-محدودکننده‌ها (Determiners):

کلماتی مانند the)، (a)، (this)، (my)) که مقدار یا موقعیت اسم را مشخص می‌کنند.

محدودکننده‌ها (Determiners) کلماتی هستند که در ابتدای عبارت اسمی قرار می‌گیرند و نقش مهمی در مشخص کردن مقدار، نوع یا موقعیت اسم اصلی ایفا می‌کنند. آن‌ها به شنونده یا خواننده کمک می‌کنند تا بهتر متوجه شوند که کدام فرد، شیء یا گروهی مورد اشاره قرار گرفته است. برای اطلاع از شرایط کلاس سلپیپ اینجا کلیک کنید.

انواع محدودکننده‌ها و نقش آن‌ها

1. محدودکننده‌های معین (Definite articles):

   • the: به اسمی اشاره می‌کند که قبلاً معرفی شده یا در متن مشخص شده است.
     • مثال: The book is on the table (کتاب روی میز است.)
   • مشخص می‌کند که فقط یک مورد از آن چیز وجود دارد یا به یک گروه خاص اشاره دارد.
     • مثال: The sun is shining. (آفتاب می‌تابد.)

2. محدودکننده‌های نامعین (Indefinite articles):

   • a و an: به اسمی اشاره می‌کنند که برای اولین بار معرفی می‌شود یا به هر موردی از آن نوع اشاره دارد.
     • مثال: I want a coffee (من یک قهوه می‌خواهم.)
   • a قبل از صفت‌هایی که با صدای صامت شروع می‌شوند و an قبل از صفت‌هایی که با صدای مصوت شروع می‌شوند استفاده می‌شود.

3. صفت‌های شمارشی (Cardinal numbers):

   • تعداد دقیق اشیاء را مشخص می‌کنند.
     • مثال: I have two cats. (من دو تا گربه دارم.)

4. صفت‌های ترتیبی (Ordinal numbers):

   • ترتیب اشیاء را در یک سری مشخص می‌کنند.
     • مثال: She is the first person to arrive (او اولین نفری است که رسید.)

5. صفت‌های کمی (Quantifiers):

   • مقدار تقریبی یا نامشخصی از چیزی را بیان می‌کنند.
     • مثال: There are many books on the shelf (کتاب‌های زیادی روی قفسه است.)
     • برخی از صفت‌های کمی عبارتند از: some, any, much, many, few, little.

6. ضمایر اشاره (Demonstrative adjectives):

   • به شیء یا گروهی اشاره می‌کنند که نزدیک یا دور از گوینده است.
     • مثال: This book is interesting (این کتاب جالب است.)
     • Those cars are expensive (آن ماشین‌ها گران هستند.)

نقش محدودکننده‌ها در عبارت اسمی

• مشخص کردن هویت: محدودکننده‌ها به شنونده یا خواننده کمک می‌کنند تا دقیقاً بدانند که کدام فرد، شیء یا گروهی مورد نظر است.
• تعیین مقدار: محدودکننده‌ها مقدار یا تعداد اشیاء را مشخص می‌کنند.
• ایجاد ارتباط بین جملات: محدودکننده‌ها به ایجاد ارتباط بین جملات مختلف کمک می‌کنند.
• ساختار دادن به جمله: محدودکننده‌ها به ساختار دادن به جمله و ایجاد جمله‌های روشن و واضح کمک می‌کنند.

برای شرکت در کلاس دولینگو اینجا کلیک کنید.

مثال:

• I saw a beautiful red car yesterday (دیروز یک ماشین قرمز زیبا دیدم.)
• The cat is sleeping on the couch (گربه روی مبل خوابیده است.)
• Some people like to read books (بعضی از افراد دوست دارند کتاب بخوانند.)

5-عبارت‌های اضافی (Prepositional phrases):

گروهی از کلمات که با حرف اضافه شروع می‌شوند و اطلاعات بیشتری درباره اسم اصلی می‌دهند.

عبارت prepositional گروهی از کلماتی است که با یک preposition شروع می‌شود و یک اسم دیگر را در جمله توصیف می‌کند. آن‌ها اطلاعات بیشتری را در مورد اسم اصلی ارائه می‌کنند، مانند:

•  مکان (Location): خانه روی تپه (the house on the hill)
• گیرنده (Recipient): هدیه برای دوست من (the gift for my friend)
•  زمان (Time): جلسه بعد از ظهر (the meeting during the afternoon)
• مالکیت (Possession): ماشین مدیر (the car of the manager)
• دلیل (Reason): سفر برای تعطیلات (the trip for vacation)
•  ابزار (Instrument): نقاشی با قلم مو (the painting with a brush)

عبارت‌های اضافی می‌توانند قبل یا بعد از اسمی که آن‌ها را توصیف می‌کنند بیایند. برای شرکت در کلاس تافل اینجا کلیک کنید.

به طور خلاصه، عبارت‌های اضافی نقش مهمی در ارائه اطلاعات دقیق‌تر و کامل‌تر در مورد اسم‌ها در یک عبارت اسمی ایفا می‌کنند

مثال‌ها

• The beautiful red car (اسم اصلی: car، صفت‌ها: beautiful, red)
• My old friend from college (اسم اصلی: friend، ضمیر ملکی: my، عبارت اضافی: from college)
• That tall building over there (اسم اصلی: building، محدودکننده: that، صفت: tall، عبارت اضافی: over there)

نقش Noun Phrase در جمله

Noun Phrase می‌تواند نقش‌های مختلفی در جمله داشته باشد، از جمله:

• فاعل (Subject): The cat is sleeping
• مفعول (Object): I saw the cat
• مفعول به (Indirect object): Give the cat some food
• تکمیل کننده (Complement): She is a good student

به طور خلاصه، Noun Phrase گروهی از کلمات است که به عنوان یک واحد عمل می‌کند و در جمله نقش اسم را ایفا می‌کند. برای شرکت در کلاس آیلتس اینجا کلیک کنید.

مشاوره رایگان با مرکز ایران بریتانیا

امیواریم که از مطالعه مقاله Noun Phrase به همراه کاربرد نهایت استفاده را برده باشید. برای اینکه با ما همراه باشید و گرامر های و لغات و همچنین نکات و اصطلاحات انگلیسی را به صورت رایگان روزانه با ما بیاموزید با ما در کانال تلگرام ایران بریتانیا همراه باشید.

برای مطالعه مقاله آموزش حواس پنجگانه به انگلیسی اینجا کلیک کنید.